بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ
وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ
میتوان گفت ایه 55 سوره مائده همان شهادت ثلاثه در اذان و
اقامه است .
بعد از ذکر شهادت بر ولایت حضرت علی ع در اذان و اقامه
که بوی ولایت حضرت علی ع بر مشام میرسد را بعد از ذکر
میتوان با ذکر کلمه حمدا زیبایی را اکمل کرد و سپاس خدا را
بجای اورد که شخصی چون حضرت علی ع را بولایت ما در
اورد .
(البته حمدا را فقط برای منور شدن موذن وتطهیرروح
به اختیارخودمان ذکر می کنیم )
ابجد حمدا 55
ذکر دوبار حمدا 55+55=110
علی 110
أَشْهَدُ أَنْ لا إِلٰهَ إلّا اللّهُ ، أَشْهَدُ أَنْ لا إِلٰهَ إلّا اللّهُ
گواهی می دهم که بجز الله دیگر معبود به حقی نیست، گواهی
می دهم که بجز الله دیگر معبود به حقی نیست.
أَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُوْلُ اللّهِ ، أَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُوْلُ اللّهِ
گواهی می دهم که محمّد فرستاده الله است، گواهی می دهم
که محمّد فرستاده الله است.
أَشْهَدُ أَنَّ عَلِيًّا وَلِيُّ ٱللَّٰهِ ، أَشْهَدُ أَنَّ عَلِيًّا وَلِيُّ ٱللَّٰهِ
گواهی می دهم که علی ولی خداست.
ابجد حمدا 53 است
ابجد احمد 53 هست
پس ولایت حضرت علی ع همان ولایت حضرت احمد ص است
جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، نویسنده: نجفی،
صاحب الجواهر، محمد حسن، ج 9، ص 87، فصل فی فصول
الأذان و الإقامة
ولو اینکه تسالم اصحاب هم هست، اگر کسی قائل به جزئیت
هم باشد با توجه به صلاحیت شهادت بر ولایت در تشریع امر
بسیار ساده و آسان است و مشکلی ندارد.
از زمان «شیخ مفید» و «شیخ صدوق» تا قرن سیزدهم ایشان
اولین فقیهی است که برای اولین بار میگوید: امکان قول به
جزئیت هم هست و هیچ مشکلی مثل اینکه بدعت باشد نیست،
زیرا نفس ولایت علی ابن ابی طالب صلاحیت بر جزئیت در
اذان دارد. اگر ما شهادت ثالثه را جزء اذان قرار دهیم، با
توجه به ادله ولایت علی بن ابی طالب نه تنها بوی بدعت
نمیآید، بلکه انسان میتواند رضایت شارع را بر ادای شهادت
بر ولایت در درون اذان کشف کند.
بعد از آن به فرمایش «مرحوم نائینی (رضوان الله تعالی
علیه)» میرسیم. البته مطالب دیگری هم از فقهای دیگر در
این میان وجود دارد، اما ما گل سر سبد فرمایشات را گزینش
کردیم. اگر بخواهیم تمام مطالب را کامل بگوییم شاید به طول
بینجامد.«مرحوم نائینی» متوفای 1355 هجری است و با
«مرحوم شیخ عبدالکریم حائری» متوفای 1351 هجری 4
سال فاصله دارند.«مرحوم نائینی» شاگرد «آخوند خراسانی»
و استاد غالب فقهای معاصر همانند «مرحوم خوئی» و
دیگران است. تعبیر ایشان در کتاب «وسیلة النجاة» صفحه 56
چنین است:«و تستحب الصلاة علی محمد و آل محمد عند ذکر
اسمه الشریف»این مطلب واضح و روشن است.
«و إکمال الشهادتین بالشهادة لعلی ( علیه السلام )
بالولایة و إمرة المؤمنین فی الأذان و غیره»
گفتن شهادت به ولایت امیرالمؤمنین در اذان و غیر
اذان مستحب است.وسیلة النجاة ، نائینی، ص 56